Naar Maastricht en Voeren
Do 10/05 - Oostende - Maastricht
Vertrokken om 09:30 u en na 245 km naar het oosten via de E 40 en de E 25 om 12:30 u aangekomen. Ik ben met de camper. Lizzie en Les zijn met de auto wat de verplaatsingen om de streek te verkennen een stuk gemakkelijker maakt .
Het is een hoogtijperiode en dit is te merken aan de bezetting van de camperplaatsen. Oorspronkelijk wilden we een plaatsje in Voeren, maar daar bleek niets beschikbaar. De plaats aan de Marina in Maastricht was helaas ook volzet en dus moesten we uitwijken naar Camperplaats Maastricht Landgraaf.
Deze ruime – 100
plaatsen – van alle faciliteiten voorziene camperparking, ligt aan de
Maas met een prachtig zicht op de uiterwaarden en op ongeveer 3 km van
het centrum. Met de heraanleg van de ring rond Maastricht, zeer
toegankelijk. Gps N 50.87490; O 05.68026. Prijs € 15,00/dag. Op
de piekmomenten (toen wij er waren was de plaats volzet) was een
beetje geduld voor de verbinding met de gratis wifi wel nodig. Zeer
nette plaats met brede rijpaden van grind en camperplaatsen
van 5x10 meter. Iedere plaats is voorzien van een strook gras om te
kunnen zitten. Voldoende electra aansluitpunten en een zeer nette serviceplaats. Het terrein is omheind en heeft camerabewaking. Sfeer en gezelligheid zal beter zijn buiten de piekdagen.
Uitermate geschikt voor
fietsers en als uitvalbasis voor een verkenning van de streek. Wie enkel op openbaar vervoer aangewezen is, moet veel geduld hebben en of juist plannen.
Na het installeren en een beetje bijpraten, maken we een eerste verkenningstocht langs de Maas. Hier is België nooit veraf. De stilte en rust zijn heerlijk.
Vr 11/05 - Bezoek Maastricht
Het is marktdag in
Maastricht en dat hebben we geweten. Het begint, zoals in alle grotere steden, met het kwijtraken van de auto op een redelijke wandelafstand. Van fotootjes maken op het Vrijthof komt dus niets in huis. Van het rustig bekijken van geveltjes kan er ook al geen
sprake zijn. Dan ons maar onderdompelen in de gezellige drukte van de markt.
De stadswandeling langs de bekende bezienswaardigheden kan duidelijker aangegeven worden. Misschien eens te rade gaan bij de Franse vrienden, nu hun veroveringsdrang toch weggeëbd is.
De stadswandeling langs de bekende bezienswaardigheden kan duidelijker aangegeven worden. Misschien eens te rade gaan bij de Franse vrienden, nu hun veroveringsdrang toch weggeëbd is.
In wat nu het midden van het centrum is, vinden we de Bisschopsmolen*. Om deze te vinden moesten we enkele onze neus volgen. Er wordt nog steeds op ambachtelijke wijze meel vervaardigd en brood gebakken. Deze romantische watermolen is het ideale decor voor het nemen van kiekjes.
Terug richting binnenstad bewonderen we nog even de Protestantse Sint-Jans kerk met zijn rode toren die 'broederlijk' naast de Katholieke Sint-Servaas-baseliek ligt. Deze van oorsprong romaanse kerk is de oudste nog bestaande kerk in Nederland waarvan reeds in de tijd van de Merovingers een begin met de bouw werd gemaakt.
Een bezoek aan de boekhandel van de Do-minicanen* is een echte aanrader. Alleen al van-wege het interieur zeer de moeite. Een prachtig voor-beeld van een hedendaagse gebruik van een kerk.
Even
op en af de Wilhelminabrug
flaneren mag op deze citytrip zeker niet ontbreken.
Zo'n dagje rondtjoolen blijft natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Na een paar uur lieten mijn voeten het af weten en besloot ik de 3 km naar de camperplaats terug te lopen daar er geen bus te bespeuren was.
Onderweg een blik op de woonboten, afgemeerd langs de Zuid-Willemsvaart. Enkele van die boten zijn heuse woningen.
Ook hier is het mogelijk rustige wandelingen of fietstochtjes te maken.
Het is aspergeseizoen.
Dus hadden we het idee om zelf ons gastronomisch menu samen te stellen en voor te bereiden. Onze hobbykok was volledig in zijn sas en het resultaat mocht er zijn! En of de verse asperges met verse zalm en dito saus heeft gesmaakt.
Dus hadden we het idee om zelf ons gastronomisch menu samen te stellen en voor te bereiden. Onze hobbykok was volledig in zijn sas en het resultaat mocht er zijn! En of de verse asperges met verse zalm en dito saus heeft gesmaakt.
Zat 12/05 - Voeren Altenbroekwandeling
Naast het bezoek aan
vestigingsstad Maastricht wilden wij vooral wandelen in de
Voerstreek. Daar we de beschikking hebben over een auto kunnen we
de ongeveer 20 km over de A 2 gemakkelijk overbruggen. Eventueel kan dit ook langs de Maas via Eijsden met de fiets.
Wij hebben enkele stukken van de GR 128 gelopen. Vandaag de Altenbroekwandeling** van ongeveer 10 km. Deze voert je door het grensoverschrijdend natuurgebied Altenbroek met start in ’s-Gravenvoeren en over het Nederlandse Noorbeek. We hadden op voorhand de knooppunten opgeschreven en die brachten ons feilloos terug op de startlocatie.
Een wandeling met prachtige zichten. De route is heuvelachtig, maar de klimmetjes in dit westelijk deel van de Voerstreek zijn nog niet zo hoog en liggen binnen het bereik van iedere gemiddelde wandelaar. Ondanks het drukke week-end hebben we toch kunnen genieten van de stilte en de rust.
Een rondrit in de streek geeft je een Westhoekgevoel maar dan in een geheuvelde versie.
Een rondrit in de streek geeft je een Westhoekgevoel maar dan in een geheuvelde versie.
Geïsoleerd landbouwgebied met behoud van de eigen-heid en het
ontbreken van massatoerisme.
De afwisseling maakt het stappen aangenaam en de zachte glooiingen vormen geen bijzondere uitdaging. Enkele van de zogenaamde bezienswaardigheden in de streek zijn zeer overroepen. Hier en daar kan een glimp van een kasteel worden opgevangen. Wat onderweg zeer opvalt, is het aantal fietsende koppels. Geen pelotons wielertoeristen, maar echte landschapsgenieters. Het licht heuvelachtig parcours heeft hier en daar wel een pittige beklimming, dito afdaling voor hen in petto.
De afwisseling maakt het stappen aangenaam en de zachte glooiingen vormen geen bijzondere uitdaging. Enkele van de zogenaamde bezienswaardigheden in de streek zijn zeer overroepen. Hier en daar kan een glimp van een kasteel worden opgevangen. Wat onderweg zeer opvalt, is het aantal fietsende koppels. Geen pelotons wielertoeristen, maar echte landschapsgenieters. Het licht heuvelachtig parcours heeft hier en daar wel een pittige beklimming, dito afdaling voor hen in petto.
Op een terrasje mocht het
genieten van het Voerens drupke zeker niet ontbreken. Dit
sleedoorndrankje heb je in twee uitvoeringen – als jenever en
likeur. Ik ben voor de jeneverversie gegaan.
De aangekondigde regen en slecht weer, viel uiteindelijk best mee. Het geschikte moment om Maastricht Underground** te verkennen. Het dubbelticket van € 10,40 geeft toegang tot een geleid bezoek aan Fort Sint Pieter en aansluitend een rondleiding in de zogenoemde 'Mergelgrotten' die in feite een uitgestrekte grensoverschrijdende kalksteengroeve zijn. Een fractie daarvan is voor het publiek toegankelijk.
Fort Sint Pieter*. Bij een
informatie-bord neemt de enthousiaste gids je mee op een rit in de
tijd. Van 50 v Cr toen de Romeinen hun eerste castrum bouwden, tot
het beleg van 1673. Het overspannen van 17 eeuwen geschiedenis in
1'49'', schitterend gedaan! Dit fort werd tussen 1701-02 gebouwd op
de heuvel die door de Franse koning Louis XIV werd gebruikt bij de
verovering van Maastricht in 1673. Tijdens deze bestorming verloor
de kapitein van de musketiers, de legendarische d'Artagnan, op 62 jarige
leeftijd het leven met een schot door de keel. Daarop werd het groot
geschut ingezet en de Tongerse poort aan flarden geschoten waarop de
stad zich binnen de week overgaf.
Om een herhaling te
voorkomen werd Fort Sint Pieter gebouwd. Strategisch goed
gelegen om zo de zuidelijke toegang tot de stad te verdedigen. Het
is een eenvoudig fort, vooral door vrouwen uitgegraven waarna de
mannen de functionele ruimten metselden. Bijzonder goed ver-dedigbaar
waarbij enorme verliezen aan eventuele aan-vallers konden worden
toegebracht. Maar ja, de mens is al altijd vindingrijk geweest als het
op oorlogsvoering aankomt.
Dit bezoek duurt normaal
een uur maar door de interesse van de bezoekers en de vertelkunst van
de gids is dit een beetje uitgelopen. We hebben nog net de tijd
om iets kleins te eten voor we ons verzamelen voor het tweede luik
van dit ondergronds bezoek.
Er is grote
belangstelling, misschien ook vanwege het mindere weer? We worden
opgedeeld in vier groepjes van ongeveer 20 en hebben het geluk weer
een enthousiaste gids – Bas dit keer, te hebben.
In de groeve(n)* is geen
verlichting aangebracht. 3 lantaarns, door vrijwilligers – voor,
midden en achter – gedragen, zorgen voor een bijzondere sfeer.
Enkele groten der aarde zijn ons voorgegaan. Er wordt beweerd dat Napoleon hier ooit op bezoek is geweest.
Enkele groten der aarde zijn ons voorgegaan. Er wordt beweerd dat Napoleon hier ooit op bezoek is geweest.
Een belangrijke reden
waarom deze site 'grotten' wordt genoemd, komt door de omstandigheden
tijdens de diverse oorlogen. De groeven die vooral toe-gankelijk
waren voor de 'kenners' boden een geschikte schuilplaats in tijden
van crisis. De sporen van een langdurig verblijf zijn aanwezig.
Kookplaatsen, watervoorziening en zelf voedselbereiding waren voorhanden.
Ook diverse uitingen van kunst zijn te bewonderen. Niet de primitieve voorhistorische soort die
we normaal onder dergelijke omstandigheden tegen komen, maar het duidelijke bewijs dat de 'bewoners' ook hun klassieken kenden.
Maar de site blijft
vooral een groeve. De kalksteen werd vooral gebruikt voor de bouw
van monumenten en nu en dan kan iemand het ook aanwenden voor de bouw
van zijn of haar huis – maar dan moet diep in de buidel worden
getast.
Een overzichtskaart van dit grensoverschrijdend gebied moet duidelijk maken waarom het waanzinnig zou zijn om deze site op je alleentje te gaan verkennen.
Na dit bezoek gaan we op
zoek naar d'Artagnan. De vermoedelijke plaats waar hij gevallen is,
wordt nu herdacht door een standbeeld. Op de sokkel mag de lijfspreuk van de Musketiers natuurlijk niet ontbreken : Un pour tous, tous pour un.
Enkele Maastrichtenaren kijken vreemd op van onze uitgebreide fotosessie en denken waarschijnlijk dat we Fransen zijn uit één of ander departement met een onherkenbaar accent. Nu dat is wederzijds. Van hun lokaal taaltje kan ik ook niets maken.
Onderweg passeren we
Politiekantoor Noord waar we hopen een blik op te vangen van Vledder
en Van Dongen. Niet gezien. Zij zullen vermoedelijk met een
ingewikkeld moordonderzoek bezig zijn of misschien ook eens een
rustige zondag kunnen beleven.
Ma 14/05 - Voeren Altenbroekwandeling – thuis
In
2012 uitgeroepen tot mooiste wandeling van Vlaanderen. De wan-delroute
voert je door enkele holle wegen met idyllische zichten. Zoals de
naam doet vermoeden, passeer je onderweg enkele bronnen, ook die van
de Voer.
Interessant zijn de vakwerkhuisjes in Veurs, de Commanderie* in
Sint-Pieters-Voeren en het spoorweg-viaduct in Sint-Martens-Voeren.
Wij vonden de Altenbroekwandeling veel rustiger met mooiere zichten
op het afwisselende heuvellandschap.
In de
middag is er nog wat tijd om na te genieten op de leegstromende CP.
Om 19:15 u is het dan tijd om via de E 313/E 314 en de E 40 richting
thuis te rijden. Zonder problemen vlotjes om 22:00 u aan-gekomen.
Een zeer geslaagde kennismaking met deze stad en dito streek op 230 km van thuis.
Reacties
Een reactie posten