Vlaanderen - 2021

 Vlaanderen  -   2021

De goesting om te fietsen in de Pyreneeën bestaat al geruime tijd. Uiteraard kan men dit niet onvoorbereid ondernemen. Als jonggepensioneerde is er nu eindelijk de tijd om me grondig voor te bereiden. Als er al een voordeel aan de coronacrisis te noemen is, dan is het wel de geboden kans om te fietsen en te wandelen.

Voorbereiding op fietsavontuur :

Dit voorjaar kon je in Flanders Fields where poppies grow, de Eenzame Fietser tegenkomen die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant. Afhankelijk van de windrichting kies ik West - Nieuwpoort-Diksmuide; of Oost richting Brugge. Het vervelende aan de kust is dat de wind nogal eens van richting wil veranderen in de loop van de dag.

Go West

Door het polderlandschap naar de IJzer die zich nu vredig een weg slingert langs kleine dorpjes en gehuchten. Iets meer dan honderd jaar geleden was ditzelfde landschap getuige van één van de vreselijkste slachtpartijen uit de menselijke geschiedenis. Monumenten waar je niet naast kunt kijken zijn daar stille getuigen van.

De IJzertoren in Diksmuide is een baken om je op te richten. Rond dit symbool van de Vlaamse ontvoogding is in de loop der jaren nogal wat controverse ontstaan. Bezoekers worden doordrongen van de leus : Nooit meer oorlog - No more war - Nie wieder Krieg. Een nobele wens.

Op enkele km van Diksmuide passeer je de Dodengang waar de vijanden van weleer op slechts honderd meter van elkaar een doorgang probeerden te forceren of te verhinderen.

Het kind van de rekening was de stad. Alles rond de Grote Markt is heropgebouwd en jonger dan honderd jaar. Nu is het er prettig fietsen en heeft het gebulder van kanonnen plaats gemaakt voor het ruisen van de wind.  

Go East

Een andere favoriete route is via de Groene 62, het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort en het Kanaal Gent-Oostende naar Brugge. Dit traject heeft een minder gewelddadig verleden.

Een heraangelegd jaagpad maakt het zeer fietsvriendelijk en aangenaam om te rijden. Met een beetje wind in de rug kun je zelfs ongehinderd doorrijden en jezelf eens testen. Af en toe moet je uitkijken voor zelfverklaarde 'renners'. 

In dit vlakke land, mijn Vlaanderland hebben we niet zoveel heuveltjes, maar de wind is wel altijd van de partij. Soms tot 5 beaufort. Bij meer komt deze fietser niet buiten.

Gelukkig vallen de temperaturen onder invloed van de zee best wel mee. Dat geldt ook voor de perioden van regen, ondanks de negatieve perceptie over Belgenland.

Hoe sterk is die Eenzame Fietser? Zo stilaan ervaar ik dat ik ongeveer 1500 km nodig heb om maar een beetje in vorm te komen. Eenmaal voorbij dat punt is het prettig opbouwen. 

Ik heb ondertussen (voor dit jaar) 4500 km in de benen. Benieuwd als dat voldoende zal zijn om een beetje genietend in Frankrijk rond te toeren. Als het Coronapaspoort tegen 1 juli in werking treedt, wil ik graag dit jaar naar vooral de Pyreneeën en bij uitbreiding de rest van Frankrijk.

Go Hinterland

Verplaatsen naar Boezinge

Om het campergevoel terug te krijgen en de grote opstart als Europaburger te beginnen, starten we in Vlaanderen.  Vooral de Westhoek heeft dit jaar mijn voorkeur. Bachten de kupe zoals we in West-Vlaanderen plachten te zeggen. 

In deze rustige platte-landsgemeente op een boogscheut van Ieper is het aangenaam toeven.

Gelegen aan het Kanaal Ieper-IJzer kun je er ook prettig wandelen en genieten van de diversiteit aan bomen en struiken.

Na al die inspanningen kun je rustig verpozen in het gezellig dorpscafé. Enig begrip van het West-Vlaams is wel vereist om de geanimeerde gesprekken over de lokale nieuwtjes te kunnen volgen.

Di 07/07- do 09/07 - Langemark

De provincie West-Vlaanderen heeft inspanningen gedaan om extra camperplaatsen te voorzien. 'Er op uit met de camper - Westhoek' heeft me inspiratie gegeven om het eigen hinterland beter te leren kennen. 

Als eerste stopplaats kies ik voor de CP te Langemark. Deze rustige Camperplaats ligt op een zucht van het centrum van Langemark - gps N 50.90965; O 02.91805 als annex bij het sportcentrum. 

Zeer goede ontvangst door de behulpzame beheerder die je met raad en daad bijstaat.

Op 270 m ligt een Aldi supermarkt, een bakker om de hoek, een café... Enfin, een ideale uitvalsbasis om de streek te verkennen. 

De omgeving van Langemark was in de 18 de eeuw ook het actieterrein van wijlen Bakelandt en zijn bende. Uiteindelijk werden hij en 24 van zijn kompanen op 2 november 1802 op de grote markt van Brugge onthoofd.

De beruchte bende bleef tot de verbeelding spreken vooral naar verluid de beeldmooie Zita. Er was reeds een Bakelandtpad en wie anders dan Rooie Zita kon centraal staan in een nieuw pad? Dit pad brengt je in 7,5 km rond Langemark naar de diverse gedenkwaardige plaatsen van deze landelijke gemeente.

Het was een beetje zoeken naar het begin van het pad, maar eens gevonden, hielden de strategisch aangebrachte markeringen me op de juiste weg. Ook langs dit pad zijn de verwijzingen naar WO I nooit ver weg.

Het Canadien Memorial herdenkt de allereerste gifaanval met het later naar Ieper genoemde Yperiet (chloorgas) op 22 april 1915. Het monument is geplaatst in de richting waaruit de aanval kwam.

Ook de Steenakkermolen (nu herbouwd) was getuige van diverse aanvallen en tegenaanvallen. Vanwege zijn verhoogde ligging had het blijkbaar een strategische waarde voor beide strijdende partijen.

Gelukkig zijn de kanonnen stilgevallen en is het genieten van weidse vergezichten in dit overwegend landbouwgebied.

Na het afstappen van de oude spoorberm – nu groene 63 maak ik nog een ommetje langs de cv Milcobel, één van de grootste zuivelfabrieken van het land en zeer dominant in het landschap aanwezig.

Met wat zijsprongetjes is deze wandeling toch uitgelopen tot een dikke 10 km. Dat brengt me moe en voldaan weer bij de camper.

Notities bij het Zita pad :

Het is mogelijk om direct achter het sportcentrum aansluiting te krijgen op het Rooie Zitapad. 

Ik maak nog even een avondverkenning en ontdek dat het begrip 'kerkwegel' betekenis krijgt. Inderdaad een shortcut recht naar de kerk.

Do 08/07

Gisteren even geproefd van de Vrijbosroute (groene 63). Het ideale pad voor een fietsverkenning. Deze te midden van landerijen gelegen oude spoorberm brengt me eerst naar Boezinge. Hier neem ik de Vredesroute naar Ieper om langs het jaagpad van het kanaal Ieper-IJzer weer aansluiting te vinden op de Vrijbosroute.

Ik volg deze tot aan het station van Kortemark. Langs dezelfde weg keer ik na 55 km terug op de CP van Langemark. Prachtige, uitstekend berijdbare route waar stilte en rust de bovenhand voeren. Een aanrader.

Vr 09/07 - Toontjespad

Ik besluit om nog een dagje te blijven om het Toontjespad te wandelen. Dit pad is genoemd naar Sint-Antonius de patroon heilige van Sint-Juliaan. 

Het pad begint in de deelgemeente Sint-Juliaan. Het startpunt ligt bij de kerk van Sint-Juliaan op 3,2 km van de camperplaats.

Waterdichte wandelschoenen zijn een pluspunt. Dit pad brengt je door velden en over onverharde wegen.

Een leuk wist-je-datje pikken we hier onderweg op als we door de Felix Nadarstraat lopen. Ons Vlaamse woord nadar voor dranghekken is naar deze avonturier genoemd. 

Hij gebruikte die dranghekkens - nadars om het publiek op afstand te houden op zijn opstijgplek. Hij heeft hier een straat die naar hem verwijst vanwege zijn spectaculaire landing op 26 september 1864. Bij gebrek aan nadars moesten hij en de 8 meegereisde passagiers in zijn luchtballon, zich met geladen karabijnen verweren tegen de opdringerige menigte die zich vergaapten aan het spektakel.  

In het golvende landschap worden de toppen hier 'bergen' genoemd. Hills in het Engels. Rond en op de toppen van sommige van die Hills zoals Hill 62 - waar het cijfer de hoogte boven de zeespiegel aangeeft, zijn tijdens WO I bloedige veldslagen zeg maar slachtpartijen geleverd, getuige de vele prachtig aangelegde kerkhoven als stille getuigen van de waanzin van oorlog. Moeilijk voor te stellen dat in de velden waar nu alleen het ruisen van de wind en het geluid van vogels, naast een occasionele auto, ooit het gebulder van kanonnen de stilte verscheurde. In haar magistrale boek De Kanonnen van Augustus beschrijft de historica Barbara Tuchman hoe en waarom de bewegingsoorlog van de Duitsers ontaardde in deze mensenverslindende patstelling.

Niets van dit alles op deze kalme, vredige bewolkte zomerdag. Ideaal wandelweer.

Zat 10/07 - zon 11/07 - Zillebeke

Verplaatst naar de 12 km verder gelegen CP Zillebeekvijver.

Deze aan de rand van de vijver gelegen CP - gps N 50.83532; O 02.90512 heeft alle voorzieningen.

Ik tref hier vooral Belgen en enkele Nederlanders die het veilige voor het onzekere gekozen hebben.

Ideaal gelegen om tot rust te komen, Ieper te bezoeken (20 min te voet tot het centrum) en de streek te verkennen.

Helaas valt het weer wat tegen. Constante regenbuien nopen mij om mij op een boek te concentreren.

Tegen de avond klaart het wat uit. De gelegenheid om Ieper te bezoeken. Ik ben enkele minuten voor 20u bij de Menenpoort. 

Onder dit indrukwekkende monument die de namen van zo'n 54.000 gesneuvelde soldaten afkomstig uit alle hoeken van het Britse Gemene Best en waarvan de resten nooit werden teruggevonden staan gebeiteld; wordt elke avond en dat onafgebroken sedert 1928 de Last Post geblazen.

Het klaroengeschal ten gehore gebracht door vrijwilligers uit het Ieperse brandweerkorps blijft indrukwekkend, ongeacht hoe dikwijls je het reeds hebt gehoord.

Dit moment van bezinning onderstreept het verlangen van de stad Ieper om een vredesstad te zijn.

Laat ons hopen dat de duizenden bezoekers de les uit het verleden niet vergeten!

Ieper is tevens het centrum van waaruit men de diverse militaire begraafplaatsen kan bezoeken. Het in Flanders Fields Museum mag beslist niet overgeslaan worden. Een must see. Een Stilmakende ervaring.

Het is me te druk in de binnenstad en ik kies ervoor om naast het wandelen rond de vijver ook enkele mooie beelden te schieten en te genieten van de natuur.

Je kunt in de Westhoek niet buiten de kerkhoven waar de doden uit de Grote Oorlog hun laatste rustplaats hebben gekregen. 

Eén van de ruim 137 Britse militaire kerkhoven ligt net aan de overkant van de camperparking.

Ik loop even langs enkele van de graven en wordt vooral getroffen door de jeugdige leeftijd van de gesneuvelden. Het valt op dat het vooral slachtoffers uit de lagere rangen zijn. Heel sporadisch kom je eens een officier tegen. De Commonwealth War Graves Commisson staat in voor het onderhoud en de bewaring - lest we forget.

Helaas blijken we hardleers. Zou het geen goed idee zijn om politieke leiders en wereldheersers 'verplicht' langs de oorlogsgraven op bezinning te sturen? Naar analogie van wat we met racisten en holocaustontkenners doen, die in België naar de Dossinkazerne gestuurd worden om te 'bezinnen'. 

Om mijn hoofd leeg te maken en om te kunnen gaan slapen met een positief beeld voor ogen, keer ik nog even naar de vijver terug.

Ik ben een liefhebber van wisselende luchten en kom hier volledig aan mijn trekken.

Van een afsluiter gesproken!

Zon 11/07 - Kemmel - Kemmelberg

Om het klimgevoel een beetje in de benen te krijgen, maak ik nog een rit naar ons 'Heuvelland'. Volgens Google Maps ligt de top van de Kemmelberg op ongeveer 10 km van de camperparking. Ideaal om wat in te rijden.

Op deze zondagmorgen zijn er nog liefhebbers met hetzelfde idee. Er heerst een gezellige drukte en een gevoel van camaraderie. Iedereen wil op zijn manier deze heuvel van 156 m bedwingen. 

Ik val de top van diverse kanten aan en ondanks de stijgingsgraad van 20 % op sommige stukken rij ik toch gezwind naar boven. Ik ben vooral geïnteresseerd in mijn hartslag. Met een piek van 156 moest ik net niet in het rood gaan. Ik ben ook tevreden over mijn recuperatie en hou een goed gevoel over aan het fietsen op Vlaanderens hoogste - allee van West-Vlaanderen dan toch.

Na een tocht van 40 km met een gemiddelde van 18,4 en een maximum van 46,05 kom ik met een voldaan gevoel weer bij de camper aan.

Hiermee is mijn voorbereiding afgerond en denk ik klaar te zijn voor het grote Frankrijk avontuur. Te volgen op pagina Le Tour de France 2021. Deze prettige verkenning van de streek smaakt naar meer.